Wydawca treści
OBIEKTY EDUKACYJNE
Edukacja leśna społeczeństwa jest jednym z zadań wykonywanych przez leśników Nadleśnictwa Osie
Dbałość o stan naszych lasów wymaga też kształtowania nowych pokoleń Polaków. Leśnicy przyjeli na siebie część tej odpowiedzialności i od wielu lat z powodzeniem realizują edukację leśną w najlepszym do tego celu miejscu – w lesie. W tym celu leśnicy regularnie odwiedzają miejscowe szkoły. Podczas pogadanek z uczniami przybliżają specyfikę gospodarki leśnej, poruszają zagadnienia związane z ochroną przyrody oraz uczą zasad zachowania się w lesie. Dodatkowo, współpraca ze szkołami polega również na współorganizowaniu cyklicznych konkursów o tematyce leśnej, przyrodniczej i pożarowej.
Obiekty edukacyjne znajdujące się na terenie Nadleśnictwa Osie:
IZBA EDUKACYJNA NA SZKÓŁCE LEŚNEJ OSINY
Sala edukacyjna na szkółce Osiny – „Leśna klasa" o pojemności 30 osób, w pełni wyposażona multimedialnie, dostępna dla grup zorganizowanych przez cały rok. Po uprzednim zgłoszeniu istnieje możliwość przeprowadzenia lekcji przyrody połączonej ze zwiedzaniem szkółki leśnej. Sala jest wyposażona w instalację wystawienniczą dzięki której możliwe jest prezentowanie prac plastycznych czy fotografii.
OGRÓD EDUKACJI EKOLOGICZNEJ PRZY NADLEŚNICTWIE OSIE
Ogród Edukacji Ekologicznej przy siedzibie nadleśnictwa w Osiu. Pozwala przeprowadzić w terenie lekcje dendrologii lub przyrody dla młodszych klas i przedszkolaków. Zainstalowane w nim obiekty edukacyjne pozwalają korzystać z ogrodu samodzielnie po godzinach pracy nadleśnictwa lub w weekendy i święta. Po ogrodzie oprowadzają także leśnicy z Nadleśnictwa Osie. Istnieje także możliwość zorganiozwania spotkania edukacyjnego z grami i zabawami terenowymi. Na miejscu znajduje się także grill ogrodowy, gdzie można rozpalić ognisko oraz wiata z ławami i stołami.
LEŚNA ŚCIEŻKA EDUKACYJNA "ZATOKI"
Leśna Ścieżka Dydaktyczna „Zatoki" – to jedna z pierwszych takich ścieżek w polskich lasach. Istnieje nieprzerwanie od 1997 roku. Przebudowana w roku 2007 pozwala na przeprowadzenie poglądowej lekcji w lesie. Podczas spaceru ścieżką, w towarzystwie leśnika lub samemu, korzystając z tablic pomocniczych ustawionych na trasie ścieżki dowiemy się wiele o pracy w lesie, o charakterystyce przyrodniczej naszych okolic oraz o ochronie przeciwpożarowej i udostępnieniu turystycznym lasów. Na początku ścieżki znajduje się miesce odpoczynku z wiatą oraz miejscem rozpalenia ogniska.
Zapraszamy na zajęcia edukacyjne do Nadleśnictwa Osie
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Gospodarka łowiecka
Gospodarka łowiecka
Gospodarka łowiecka w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Osie prowadzona jest w 5 obwodach łowieckich. Dla każdego obwodu łowieckiego nadleśnictwo zatwierdza roczne plany łowieckie. Dla Ośrodka Hodowli Zwierzyny Dąbrowa roczne plany łowieckie zatwierdza dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.
Gospodarka łowiecka w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Osie prowadzona jest w 5 obwodach łowieckich. Dla każdego obwodu łowieckiego nadleśnictwo zatwierdza roczne plany łowieckie. Dla Ośrodka Hodowli Zwierzyny Dąbrowa roczne plany łowieckie zatwierdza dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.
Koniec zimy i początek wiosny to czas, w którym byki jelenia zrzucają poroże po to, aby w kolejnym roku wyrosło na głowie nowe-bardziej okazałe. Wielkość i kształt poroża świadczy o wieku i sile samca, choć duży wpływ ma tu obfitość i jakość bazy pokarmowej. Jest ono wykorzystywane jako atrybut i oręż w walce o samice w okresie godów ( zwanych u jeleni rykowiskiem). W ten sposób natura daje gwarancję, że tylko zdrowe i najsilniejsze osobniki będą przekazywać swoje geny następnym pokoleniom.
Poroże są to wyrostki kostne na stałych podstawach w postaci guzów zwanych możdżeniami. Po odpadnięciu poroża możdżenie pokrywają się silnie ukrwioną skórą i bardzo szybko narasta tkanka kostna tworząca nowe poroże pokryte skórą zwaną scypułem. Proces ten trwa do 4 m-cy, po czym w pełni wykształcone, zrogowaciałe poroże jest oczyszczane z martwego już scypułu przez wycieranie o krzewy, gałęzie i drzewa. Jest to moment, w którym poroże nabiera charakterystycznej barwy i ujawnia się bardzo ciekawa i zróżnicowana faktura.
Podobny schemat występuje u większości jeleniowatych z małym przesunięciem w czasie. Jako pierwsze poroże zrzucane jest przez łosie (styczeń-luty ) następnie przez jelenie i daniele ( marzec-kwiecień), sarny natomiast zrzucają swoje parostki w okresie późno jesiennym. Jest taka prawidłowość, że osobniki o największym porożu pozbywają się „ciężaru" jako pierwsze, gdyż potrzebują więcej czasu na odbudowę oręża.
Poroże oprócz tego, że jest trofeum myśliwskim, to jest używane do wyrobu rozmaitych ozdób, mebli, żyrandoli i innych przedmiotów cenionych przez koneserów. Dlatego zrzuty są poszukiwanym surowcem i w okresie wiosennym dużo osób próbuje znaleźć poroże spędzając całe dni w lesie. Korzyść materialna jest niczym w porównaniu z satysfakcją ze znalezienia trofeum.
Należy pamiętać, że w trakcie wycieczek do lasy nie wolno wchodzić w uprawy i ostoje zwierzyny oraz miejsca, gdzie prowadzone są prace związane z pozyskaniem drewna.