Wydawca treści Wydawca treści

Położenie

   Siedziba Nadleśnictwa Osie (obręby: Osie, Warlubie) znajduje się w Osiu przy ulicy Rynek 11 (oddział 246 b w obrębie Osie).

   Nadleśnictwo Osie z obecnym stanem posiadania powstało dnia 1 stycznia 2007r. na podstawie Zarządzenia nr 20 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30 maja 2006r. w sprawie wprowadzenia zmian w powierzchni nadleśnictw: Dąbrowa i Osie, utworzenia nowego Nadleśnictwa Osie oraz określenia zasięgu terytorialnego nadleśnictw w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

Ponadto Zarządzeniem nr 25 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 12 czerwca 2006r. (Zn. spr.: OR-0150-3/2006) zmieniono podstawę prawną Zarządzenia nr 20 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30 maja 2006r. (Zn. spr.: OR-0150-1/2006).

 

       Zasięg terytorialny nadleśnictwa z podziałem na leśnictwa przedstawia się następująco:

                               

 

Podział na obręby przedstawia sie następująco: 

 

  Województwo kujawsko-pomorskie

     Obręb Osie:

         Powiat świecki

              Gmina Jeżewo: Buczek, Krąplewice (część), Skrzynki (część).

              Gmina Osie: Brzeziny, Jaszcz (część), Miedzno (część), Osie, Radańska,  

                                  Stara Rzeka (część), Wałkowiska.

              Gmina Warlubie: Lipinki (część).

 

     Obręb Warlubie:

         Powiat świecki

              Gmina Nowe: Miasto Nowe, Gajewo Zabudowania, Głodowo, Kończyce,

                                     Kozielec (część), Mały Komórsk, Mątawy, Milewko, Morgi,

                                     Osiny, Pastwiska i Piaski, Rychława, Tryl, Twarda Góra,

                                     Zdrojewo.

              Gmina Warlubie: Bąkowo (część), Komórsk, Kurzejewo, Lipinki (część),

                                          Płochocin, Płochocinek, Warlubie, Wielki Komórsk

 

   Główny kompleks leśny nadleśnictwa zajmuje przeważającą część jego zasięgu terytorialnego, będąc częścią wielkiego kompleksu leśnego Borów Tucholskich.

   Lasy nie stanowiące własności Skarbu Państwa położone są przede wszystkim w pobliżu kompleksów leśnych nadleśnictwa.

 

   Na podstawie porozumień między starostą powiatu świeckiego i nadleśniczym Nadleśnictwa Osie, nadleśniczy sprawować będzie nadzór nad lasami nie stanowiącymi własności Skarbu Państwa na powierzchni ok. 916,00 ha (od dnia 1 stycznia 2007r.).

Dla sprawowania bezpośredniego nadzoru nad gospodarką leśną w lasach niepaństwowych, nadleśnictwo zatrudnia specjalistę Służby Leśnej d/s. lasów niepaństwowych.

 

  Powierzchnia lasów nadzorowanych:

     - powiat świecki (gmina Nowe - część) - ok. 283,00 ha

     - powiat świecki (gmina Osie - część)   - ok. 291,00 ha

     - powiat świecki (gmina Warlubie)        - ok. 342,00 ha

  

          Nadleśnictwo Osie położone jest w północnej części województwa kujawsko-pomorskiego, na terenie Borów Tucholskich i Wysoczyzny Świeckiej.

 

   Siedziba mieści się w miejscowości Osie na trasie Świecie-Czersk, w odległości ok. 25 km od Świecia. Atrakcyjne położenie, z dala od wielkich aglomeracji miejskich, rozwinięta sieć drogowa i kolejowa, dostępna baza noclegowa, gastronomiczna i sportowo-rekreacyjna sprawia, że znajdą tu Państwo doskonałe warunki do uprawiania turystyki i wypoczynku.

 

    Bory   Tucholskie,   w   których   leży   nasze   nadleśnictwo,   to   szczególny  i  zarazem  jeden  z największych kompleksów leśnych w Polsce. Każdy znajdzie tu coś dla siebie - bardzo czyste środowisko, walory turystyczne, możliwości rekreacji i sportu. Sama miejscowość Osie to doskonałe miejsce wypadowe do zwiedzania regionu.

    Według    regionalizacji    przyrodniczo   -   leśnej    lasy   Nadleśnictwa    Osie    położone    są   w  całości w III Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej dzielnicy: Bory Tucholskie.

Nadleśnictwo Osie leży we wschodniej części kompleksu leśnego Borów Tucholskich, przeciętego meandrami rzeki Wdy. Jest to największy w Polsce zwarty kompleks leśny.

  Część obszaru leży w dorzeczu Wdy i jej dopływów - Sobińskiej Strugi, wchodząc w skład jednostki wyższego rzędu - Pojezierza Południowo-Pomorskiego.

   Przez nadleśnictwo przebiegają lokalne trasy drogowe ze Świecia do Skórcza i Starogardu oraz z Warlubia do Tucholi i Czerska, jak również linia kolejowa Laskowice - Czersk. Przy linii kolejowej leżą Osie, Tleń, Łążek oraz przystanek Kwiatki. Dojazd PKP do Laskowic umożliwia wyjazd w kierunku Bydgoszczy, Gdańska, Grudziądza i Chojnic, a do Czerska wyjazd na Chojnice, Skórcz, Starogard i Tczew.

 

 

 

Tekst:  Robert Wojnerowicz


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Osie prowadzona jest w 5 obwodach łowieckich. Dla każdego obwodu łowieckiego nadleśnictwo zatwierdza roczne plany łowieckie. Dla Ośrodka Hodowli Zwierzyny Dąbrowa roczne plany łowieckie zatwierdza dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

 Gospodarka łowiecka w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Osie prowadzona jest w 5 obwodach łowieckich. Dla każdego obwodu łowieckiego nadleśnictwo zatwierdza roczne plany łowieckie. Dla Ośrodka Hodowli Zwierzyny Dąbrowa roczne plany łowieckie zatwierdza dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

Koniec zimy i początek wiosny to czas, w którym byki jelenia zrzucają poroże po to, aby  w kolejnym roku wyrosło na głowie nowe-bardziej okazałe. Wielkość i kształt poroża świadczy o wieku i sile samca, choć duży wpływ ma tu obfitość i jakość bazy pokarmowej. Jest ono wykorzystywane jako atrybut i oręż w walce o samice w okresie godów ( zwanych u jeleni rykowiskiem). W ten sposób natura daje gwarancję, że tylko zdrowe i najsilniejsze osobniki będą przekazywać swoje geny następnym pokoleniom.
   Poroże są to wyrostki kostne na stałych podstawach w postaci guzów zwanych możdżeniami. Po odpadnięciu poroża możdżenie pokrywają się silnie ukrwioną skórą i bardzo szybko narasta tkanka kostna tworząca nowe poroże pokryte skórą zwaną scypułem. Proces ten trwa do 4 m-cy, po czym w pełni wykształcone, zrogowaciałe poroże jest oczyszczane  z martwego już scypułu przez wycieranie o krzewy, gałęzie i drzewa. Jest to moment, w którym poroże nabiera charakterystycznej barwy i ujawnia się bardzo ciekawa i zróżnicowana faktura.
    Podobny schemat występuje u większości jeleniowatych z małym przesunięciem w czasie. Jako pierwsze poroże zrzucane jest przez łosie (styczeń-luty ) następnie przez jelenie i daniele ( marzec-kwiecień), sarny natomiast zrzucają swoje parostki w okresie późno jesiennym. Jest taka prawidłowość, że osobniki o największym porożu pozbywają się „ciężaru" jako pierwsze, gdyż potrzebują więcej czasu na odbudowę oręża.
    Poroże oprócz tego, że jest trofeum myśliwskim, to jest używane do wyrobu rozmaitych  ozdób, mebli, żyrandoli i innych przedmiotów cenionych przez koneserów. Dlatego zrzuty są poszukiwanym surowcem i w okresie wiosennym dużo osób próbuje znaleźć poroże spędzając całe dni w lesie. Korzyść materialna jest niczym w porównaniu z satysfakcją ze znalezienia trofeum.
     Należy pamiętać, że w trakcie wycieczek do lasy nie wolno wchodzić w uprawy i ostoje zwierzyny oraz miejsca, gdzie prowadzone są prace związane z pozyskaniem drewna.