Wydawca treści Wydawca treści

Witamy w Nadleśnictwie Osie

Las. Najbogatszy i najbardziej różnorodny z ekosystemów lądowych na Ziemi. Od skrajnie wysuniętej na północ tajgi po kipiące zielenią lasy strefy równikowej, stanowi najlepsze schronienie dla wielu żywych istot.

Od zarania dziejów wiernie służył człowiekowi: dostarczał pożywienia, materiałów budowlanych czy wreszcie schronienia w czasach wojennych zawieruch. We współczesnym świecie trwałe istnienie lasów na naszej planecie nabiera szczególnego znaczenia. W dobie dzisiejszych czasów i wzrostu zanieczyszczenia środowiska, zdrowe i piękne lasy jawią się niczym oazy ciszy i spokoju, a także szczególne miejsca wypoczynku i ucieczki od wielkomiejskiego gwaru. Gospodarowanie i ochronę lasów ojczystych powierzono nam - leśnikom. To do nas należy zapewnienie, aby obecne i przyszłe pokolenia Polaków mogły do woli korzystać ze wszystkich dóbr, jakie oferuje nam las; od czystego powietrza i wody, przez drewno, aż po miejsca natchnienia artystów.  Nasza strona ma przybliżyć Państwu charakter codziennej pracy leśników oraz być przewodnikiem po najciekawszych zakątkach leśnych Nadleśnictwa Osie.

nadleśniczy mgr inż. Marek Sobczak


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka

Gospodarka łowiecka w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Osie prowadzona jest w 5 obwodach łowieckich. Dla każdego obwodu łowieckiego nadleśnictwo zatwierdza roczne plany łowieckie. Dla Ośrodka Hodowli Zwierzyny Dąbrowa roczne plany łowieckie zatwierdza dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

 Gospodarka łowiecka w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Osie prowadzona jest w 5 obwodach łowieckich. Dla każdego obwodu łowieckiego nadleśnictwo zatwierdza roczne plany łowieckie. Dla Ośrodka Hodowli Zwierzyny Dąbrowa roczne plany łowieckie zatwierdza dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

Koniec zimy i początek wiosny to czas, w którym byki jelenia zrzucają poroże po to, aby  w kolejnym roku wyrosło na głowie nowe-bardziej okazałe. Wielkość i kształt poroża świadczy o wieku i sile samca, choć duży wpływ ma tu obfitość i jakość bazy pokarmowej. Jest ono wykorzystywane jako atrybut i oręż w walce o samice w okresie godów ( zwanych u jeleni rykowiskiem). W ten sposób natura daje gwarancję, że tylko zdrowe i najsilniejsze osobniki będą przekazywać swoje geny następnym pokoleniom.
   Poroże są to wyrostki kostne na stałych podstawach w postaci guzów zwanych możdżeniami. Po odpadnięciu poroża możdżenie pokrywają się silnie ukrwioną skórą i bardzo szybko narasta tkanka kostna tworząca nowe poroże pokryte skórą zwaną scypułem. Proces ten trwa do 4 m-cy, po czym w pełni wykształcone, zrogowaciałe poroże jest oczyszczane  z martwego już scypułu przez wycieranie o krzewy, gałęzie i drzewa. Jest to moment, w którym poroże nabiera charakterystycznej barwy i ujawnia się bardzo ciekawa i zróżnicowana faktura.
    Podobny schemat występuje u większości jeleniowatych z małym przesunięciem w czasie. Jako pierwsze poroże zrzucane jest przez łosie (styczeń-luty ) następnie przez jelenie i daniele ( marzec-kwiecień), sarny natomiast zrzucają swoje parostki w okresie późno jesiennym. Jest taka prawidłowość, że osobniki o największym porożu pozbywają się „ciężaru" jako pierwsze, gdyż potrzebują więcej czasu na odbudowę oręża.
    Poroże oprócz tego, że jest trofeum myśliwskim, to jest używane do wyrobu rozmaitych  ozdób, mebli, żyrandoli i innych przedmiotów cenionych przez koneserów. Dlatego zrzuty są poszukiwanym surowcem i w okresie wiosennym dużo osób próbuje znaleźć poroże spędzając całe dni w lesie. Korzyść materialna jest niczym w porównaniu z satysfakcją ze znalezienia trofeum.
     Należy pamiętać, że w trakcie wycieczek do lasy nie wolno wchodzić w uprawy i ostoje zwierzyny oraz miejsca, gdzie prowadzone są prace związane z pozyskaniem drewna.