Asset Publisher Asset Publisher

Regulamin korzystania z miejsc postoju pojazdów

REGULAMIN KORZYSTANIA Z LEŚNYCH MIEJSC POSTOJU POJAZDÓW ZLOKALIZOWANYCH W LASACH ZARZĄDZANYCH PRZEZ NADLEŚNICTWO OSIE

 

  1. Regulamin miejsca postoju pojazdów określa warunki korzystania z miejsc postoju pojazdów zarządzanych przez Nadleśnictwo Osie.
  2. Każda osoba korzystająca z miejsca postoju pojazdów wyraża zgodę na postanowienia niniejszego regulaminu i obowiązuje się do przestrzegania jego postanowień.
  3. Miejsce postoju pojazdów jest dostępne we wszystkie dni w roku (o ile nie będzie obowiązywał zakaz wstępu do lasu).
  4. Miejsce postoju pojazdów nie jest strzeżone, dlatego ryzyko wynikające z uszkodzenia lub utraty pojazdu lub jego wyposażenia, a także utraty przedmiotów pozostawionych w pojeździe, ponosi wyłącznie  osoba korzystająca z miejsca postoju.
  5. Pojazd może pozostać na miejscu postoju pojazdów wyłącznie w celu krótkotrwałego postoju.
  6. Podczas wykonywania pojazdem manewrów na terenie miejsca postoju należy zachować szczególną ostrożność i poruszać się z prędkością nie większą niż 10 km/h, a także  należy bezwzględnie  przestrzegać przepisów ustawy z dnia  20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu  drogowym [Dz.U.  z 2002 r., nr 236, poz. 1998 ze zm.].
  7. W przypadku kolizji lub wypadku na terenie miejsca postoju - obowiązują zasady i przepisy określone ustawą z dnia  20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu  drogowym [Dz.U.  z 2002 r., nr 236, poz. 1998 ze zm.].
  8. Każda z osób korzystających z miejsca postoju, zobowiązana jest do podporządkowania się poleceniom pracowników Służby Leśnej.
  9. Osobom korzystającym z miejsca postoju zabrania się:

 

  1. wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z obsługą techniczną pojazdu,
  2. mycia, sprzątania, naprawy pojazdów,
  3. zaśmiecania terenu,
  4. wyrzucania odpadów domowych i  komunalnych do koszy  na śmieci znajdujących się na miejscu postoju,
  5. pozostawiania pojazdów w sposób utrudniający korzystanie innym użytkownikom z miejsca postoju,
  6. pozostawiania pojazdów w sposób utrudniający korzystanie  z dróg  pożarowych,
  7. prowadzenia działalności usługowej lub handlowej bez stosownej zgody właściwego Nadleśniczego oraz innych kompetentnych organów,
  8. puszczania luzem zwierząt domowych,
  9. rozstawiania namiotów,
  10. korzystania z miejsca postojowego w inny sposób niż zgodnie z jego przeznaczeniem.

 

  1. Zabrania się rozpalania ognisk i korzystania z otwartego ognia na terenie miejsca postoju.
  2. Należy korzystać z wyposażenia miejsca postoju w sposób zgodny z jego przeznaczeniem.
  3. Uwaga. Obiekt może być okresowo monitorowany (za pomocą urządzeń rejestrujących obraz).
  4. Wszelkie uwagi użytkowników o miejscu postoju pojazdów proszę zgłaszać do biura nadleśnictwa tel. .: +48 52 33 29 503, e-mail osie@torun.lasy.gov.pl
  5. Telefony alarmowe:

POGOTOWIE RATUNKOWE 999 lub 112

STRAŻ POŻARNA 998 lub 112

POLICJA 997 lub 112

 

Kontakt do Nadleśnictwa Osie

ul. Rynek 11, 86-150 Osie         

tel. +48 52 33 29 503


Regulamin korzystania z miejsc biwakowania

REGULAMIN MIEJSCA BIWAKOWANIA NADLEŚNICTWA OSIE

  1. Regulamin miejsca biwakowania określa warunki korzystania z gruntów przeznaczonych na ten cel zarządzanych przez Nadleśnictwo Osie.
  2. Każda osoba korzystająca z miejsca biwakowania akceptuje postanowienia niniejszego regulaminu i zobowiązuje się do jego przestrzegania.
  3. Miejsce biwakowania jest dostępne dla niekomercyjnego ruchu turystyczno-rekreacyjnego w okresie 1 maja – 30 września.
  4. Udostępniony teren nie jest objęty monitoringiem całodobowym wobec powyższego Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za mienie osób z niego korzystających.
  5. Podczas wykonywania ruchu pojazdem na terenie miejsca biwakowania należy zachować szczególną ostrożność i poruszać się z prędkością nie większą niż 10 km/h.
  6. Osoby korzystające z miejsca biwakowania zobowiązane są do:
  7. utrzymywania porządku na terenie oraz w obszarach przyległych, nie uszkadzania i nie wycinania drzew i krzewów rosnących na udostępnionym terenie oraz do przestrzegania przepisów wskazanych w art 30 ustawy
    o lasach;
  8. przestrzegania czasu ciszy nocnej obowiązującej od godz. 2200 do godz. 700;
  9. niewnoszenia i niespożywania na terenie jakichkolwiek środków odurzających;
  10. przestrzegania informacji zawartych na znakach i tablicach znajdujących się na udostępnionym terenie;
  11. korzystania z terenu zgodnie z obowiązującymi przepisami przeciwpożarowymi;
  12. odpowiedniego zabezpieczenia posiadanego mienia w tym wartościowych przedmiotów osobistych.
  13. Osobom korzystającym z miejsca biwakowania zabrania się:
  14. wykonywania jakichkolwiek czynności związanych z obsługą techniczną pojazdu w tym: mycia, sprzątania, naprawy pojazdów;
  15. zaśmiecania terenu;
  16. wyrzucania odpadów domowych i komunalnych do koszy na śmieci znajdujących się na miejscu biwakowania;
  17. pozostawiania pojazdów w sposób utrudniający korzystanie innym użytkownikom z miejsca biwakowania;
  18. pozostawiania pojazdów w sposób utrudniający korzystanie z dróg leśnych pożarowych;
  19. prowadzenia działalności usługowej lub handlowej;
  20. korzystania z ognia otwartego poza miejscem do tego wyznaczonym oraz bez wcześniejszego poinformowania i zgody nadleśnictwa.
  21. Nadleśnictwo może wprowadzić dodatkowe obostrzenia dla uczestników korzystających z miejsca biwakowania jeśli uzna to za konieczne dla realizacji celów bezpieczeństwa.
  22. Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie skutki wypadków na osobach lub w mieniu jakie mogą powstać w czasie korzystania z miejsca biwakowania (w tym za szkody powstałe na skutek pożaru lasu, wiatrołomów, wywrotów drzew, oraz oddziaływania flory i fauny leśnej).
  23. Zwierzęta domowe na miejscu biwakowania winny przebywać na uwięzi lub
    w kagańcach oraz posiadać aktualne szczepienia. Nieczystości winny być niezwłocznie usunięte.
  24. Zgodę na biwakowanie oraz rozpalenie ogniska w miejscu do tego przeznaczonym wydaje pracownik upoważniony przez Nadleśniczego Nadleśnictwa Osie.
  25. Za wszelkie uszkodzenia spowodowane w infrastrukturze będącej własnością Nadleśnictwa odpowiedzialność ponosi osoba, która tę szkodę wyrządziła.
  26. Osoby przebywające na udostępnionym terenie są zobowiązane do bezwzględnego podporządkowania się poleceniom wydawanym przez pracowników Służby Leśnej lub innych pracowników nadleśnictwa jeśli dotyczą one powstałych naruszeń porządku lub bezpieczeństwa.
  27. W zakresie spraw nieunormowanych niniejszym regulaminem decyzje podejmuje Nadleśniczy Nadleśnictwa Osie.
  28. Zapytania, uwagi i wnioski można składać pod adresem e-mail osie@torun.lasy.gov.pl lub pod nr telefonu +48 52 33 29 503
  29. W przypadku powstałego zagrożenia należy niezwłocznie powiadomić odpowiednie służby oraz Nadleśnictwo Osie.

 Wykaz ważnych telefonów:

  • POGOTOWIE RATUNKOWE 999 lub 112
  • STRAŻ POŻARNA 998 lub 112
  • POLICJA 997 lub 112
  • Nadleśnictwo Osie tel. +48 52 33 29 503

Regulamin korzystania ze szlaków turystycznych

REGULAMIN SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH

 

Las pełni wiele funkcji i zaspokaja potrzeby różnych grup użytkowników. Aby nie uszczuplić jego zasobów, granice swobody użytkowania określają normy prawne, kulturowe i zasady współżycia społecznego przyjęte w Rzeczypospolitej Polskiej.

 

  1. Szlaki piesze i rowerowe Nadleśnictwa Osie przeznaczone są do rekreacji i wypoczynku turystów.
  2. Organizatorem turystyki pieszej i rowerowej na terenie Nadleśnictwa Osie nie są Lasy Państwowe. Za ewentualne wypadki na szlakach odpowiada organizator. Uczestnicy biorą udział w rajdzie na własny koszt i własną odpowiedzialność.
  3. Organizowanie imprez o charakterze wyczynowym lub masowym wymaga uprzedniego uzyskania zgody Nadleśniczego Nadleśnictwa Osie oraz spełnienia pozostałych warunków przewidzianych przepisami prawa powszechnie obowiązującymi w tym zakresie.
  4. Uprawianie turystyki pieszej i rowerowej dopuszcza się jedynie na wyznaczonych i oznakowanych drogach, trasach i na terenach ku temu przeznaczonych.
  5. Oznakowanie szlaków pieszych i rowerowych stanowią piktogramy na białym tle namalowane na pniach drzew i innych obiektach terenowych.
  6. Znak czarnego wykrzyknika na białym tle w czarnej ramce ostrzega o zbliżaniu się do miejsca potencjalnie niebezpiecznego. Jest on umieszczany na skrzyżowaniach tras z innymi miejscami lub obiektami, w pobliżu których należy zachować szczególną ostrożność.
  7. Szlaki piesze i rowerowe mają charakter terenowy i nie posiadają specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego też należy zachować na nich szczególną ostrożność. Wzdłuż szlaku mogą rosnąć rośliny trujące. W przypadku ich spożycia należy niezwłocznie skontaktować się z najbliższym lekarzem.
  8. Każdy użytkownik dorosły korzysta ze szlaku na własną odpowiedzialność, a dzieci – na odpowiedzialność opiekuna.
  9. Poruszanie się po szlaku pieszym i rowerowym jest dozwolone od świtu do zmroku.
  10. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się niezbaczanie z wyznaczonych szlaków.
  11. Nadleśniczy może udzielić zgody grupom zorganizowanym na zorganizowanie imprez na terenie powierzchniowych obiektów rekreacyjno-wypoczynkowych znajdujących się wzdłuż szlaku, z zachowaniem przestrzegania zasad zakreślonych w treści wyrażonej zgody.
  12. Zarówno poszczególne odcinki szlaku, jak i cały szlak mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych lub innych ważnych względów, np. pojawienia się groźnych chorób czy dzikich zwierząt. Będą one wówczas oznaczone tablicami ZAKAZ WSTĘPU lub w inny czytelny sposób. Naruszenie tego zakazu związane jest z odpowiedzialnością zakreśloną treścią przepisów prawa.
  13. Należy pamiętać, że na szlaku mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny, bez wiedzy administracji leśnej, jak np. złomy, wywroty, konary złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry. Wszelkiego rodzaju zdarzenia, które zagrażają ruchowi pieszych i rowerzystów, winny być w miarę możliwości zgłaszane organizatorowi turystyki pieszej i rowerowej.
  14. Na odcinkach szlaku, na których może dojść do spotkania z pojazdami kołowymi, obowiązują ogólne przepisy ruchu drogowego.
  15. Turysta zobowiązany jest do zachowania porządku na terenie lasu, ograniczania porozumiewania się z innymi uczestnikami w sposób hałaśliwy lub posługiwania się urządzeniami, które mogą powodować płoszenie zwierząt.
  16. Na terenach leśnych obowiązuje zakaz puszczania zwierząt domowych luzem oraz obowiązek sprzątania po nich.
  17. Za niezastosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu zostanie nałożona na turystę grzywna w wysokości ustalonej przez administrację leśną, a ponadto turysta może zostać poproszony o opuszczenie terenu, na którym obowiązują zasady wynikające z niniejszego regulaminu pod rygorem wezwania służb porządku publicznego.
  18. Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania Straży Pożarnej lub Nadleśnictwa Osie.
  19. Biwakowanie, parkowanie samochodów i palenie ognisk może się odbywać tylko w miejscach do tego przeznaczonych, z zachowaniem szczególnej ostrożności, oraz wiąże się z przestrzeganiem innych regulaminów, a także przepisów powszechnie obowiązujących w tym zakresie pod rygorem negatywnych skutków wynikających z ich zapisów.

 

  1. Telefony alarmowe:

 

POGOTOWIE RATUNKOWE 999 lub 112

STRAŻ POŻARNA 998 lub 112

POLICJA 997 lub 112

 

Kontakt do Nadleśnictwa Osie

ul. Rynek 11, 86-150 Osie  

tel. +48 52 33 29 503


Regulamin korzystania ze szlaku konnego

Regulamin szlaku konnego

 

 

Las pełni wiele funkcji i zaspokaja potrzeby różnych grup użytkowników.

Aby nie uszczuplić jego zasobów, granice swobody użytkowania określają normy prawne, kulturowe i zasady współżycia społecznego obowiązujące w Rzeczypospolitej Polskiej.

 

  1. Szlak konny Nadleśnictwa Osie przeznaczony jest wyłącznie do turystycznego, rekreacyjnego i szkoleniowego użytkowania koni wierzchowych, a tam, gdzie pozwalają na to warunki terenowe i formalnoprawne, również zaprzęgów konnych.
  2. Przed skorzystaniem ze szlaku konnego każdy użytkownik zobowiązany jest do zapoznania się z niniejszym regulaminem.
  3. Organizatorem turystyki konnej na terenie Nadleśnictwa Osie nie jest PGL Lasy Państwowe, lecz są nimi ośrodki jeździeckie, stadniny, gospodarstwa agroturystyczne posiadające konie na cele rekreacyjne itp.
  4. Za ewentualne wypadki na szlakach konnych odpowiada organizator turystyki.
  5. Szlak konny ma charakter terenowy i nie posiada specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego też należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza przy pierwszym przejeździe nieznanym odcinkiem szlaku.
  6. Każdy użytkownik dorosły korzysta ze szlaku na własną odpowiedzialność, a dzieci użytkują szlak na odpowiedzialność opiekuna. Zabrania się jazdy konnej bez opieki osobom w wieku poniżej 17 lat.
  7. Jazda konna jest dopuszczona stępem jedynie po wyznaczonych drogach leśnych
    i terenach/placach do tego przeznaczonych.
  8. Wskazane jest poruszanie się konno środkiem drogi.
  9. Podczas wymijania i/lub omijania innych użytkowników szlaku obowiązuje ruch prawostronny.
  10. Zbaczanie ze szlaków konnych jest dopuszczone jedynie w sytuacji wyższej konieczności (ratowania życia i zdrowia ludzi lub koni, alarmu o pożarze lasu, ominięcia powstałych przeszkód).
  11. Poruszanie się po szlaku konnym jest dozwolone od świtu do zmroku.
  12. Liczba koni wjeżdżających w tym samym momencie na dany odcinek szlaku konnego nie powinna być większa niż 10 (zastęp). W ciągu doby szlakiem nie powinno przemieszczać się więcej niż 10 zastępów konnych, tj. około 100 koni.
  13. Na szlaku konnym mogą pojawić się przeszkody powstałe w sposób naturalny bez wiedzy organizatora turystyki, np. złomy, wywroty, konary złamane okiścią, drzewa ścięte przez bobry. O ich istnieniu prosimy poinformować zarządcę terenu – Nadleśnictwo Osie pod numerem telefonu + 48 52 33 29 381.
  14. Urządzenia zlokalizowane wzdłuż szlaku konnego są sprawne technicznie. Korzystanie z tych urządzeń odbywa się jednak wyłącznie na ryzyko uczestnika. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody osobowe lub rzeczowe powstałe wskutek nieprawidłowego ich użytkowania.
  15. Zabronione jest przywiązywanie koni do urządzeń nieprzeznaczonych dla koni.
  16. W boksie popasowym może jednocześnie przebywać tylko jeden koń.
  17. Miejsce rozstawiania tymczasowych zagród popasowych wyznacza administrator terenu – nadleśniczy Nadleśnictwa Osie poprzez stosowne ich oznakowanie.
  18. Obowiązek uprzątnięcia po koniu korytarza szlaku konnego i powierzchniowych obiektów rekreacyjno-wypoczynkowych – miejsc odpoczynku, parkingów leśnych – spoczywa na jeźdźcu.
  19. Woda znajdująca się na terenie Nadleśnictwa Osie jest niezdatna do picia przez ludzi
    i zwierzęta
    , może być wykorzystywana jedynie do celów gospodarczych. Ewentualne spożycie następuje na własną odpowiedzialność, a Nadleśnictwo  nie odpowiada za skutki niezastosowania się do ostrzeżenia.
  20. Jazda po szlakach konnych, znajdujących się poza lasem bądź takich, gdzie istnieje prawdopodobieństwo napotkania pojazdów kołowych, dozwolona jest jedynie pod warunkiem przestrzegania przepisów o ruchu drogowym, w tym m.in.:
    1. jeździec może prowadzić luzem tylko jedno zwierzę – konia po swojej prawej stronie;
    2. jazda wierzchem powinna się odbywać po drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt. W razie braku takiej drogi – po poboczu, a jeżeli brak pobocza – po jezdni;
    3. zabrania się jazdy wierzchem poza terenami leśnymi:
      1. bez uzdy,
      2. obok innego uczestnika ruchu na jezdni,
      3. po drodze twardej w czasie niedostatecznej widoczności,
      4. po drodze twardej osobie w wieku poniżej 17 lat.
  21. Szlak konny wyposażony jest w infrastrukturę informacyjno-porządkową:
    1. oznakowanie przebiegu szlaków konnych – czarny emblemat jeźdźca na koniu na białym tle ze strzałką informującą o kierunku przebiegu szlaku konnego (wzór graficzny);
    2. tablice kierunkowe (wzór graficzny);
    3. tablice informacyjne i edukacyjne zawierające m.in. informacje o potencjalnych niebezpieczeństwach, np. toksycznych roślinach występujących w lesie;
    4. znaki o potencjalnym niebezpieczeństwie i ograniczeniach;
    5. znaki drogowe.
  22. Poszczególne odcinki szlaku mogą być okresowo zamykane z powodu prowadzenia prac leśnych lub innych ważnych względów. Będą wówczas oznaczone tablicami ZAKAZ WSTĘPU, czerwoną chorągiewką lub w inny czytelny sposób.
  23. Osoby korzystające ze szlaku zobowiązane są do podporządkowania się poleceniom pracowników Straży Leśnej.
  24. Za niestosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu zostanie nałożona na turystę konnego grzywna i w przypadkach określonych we właściwej ustawie lub kara pieniężna za każde niestosowanie się do jakiegokolwiek punktu niniejszego regulaminu.
  25. Każda osoba, która zauważyła ogień w lesie, ma obowiązek niezwłocznego poinformowania o tym najbliższego leśniczego lub Straży Pożarnej.
  26. Biwakowanie, parkowanie samochodów i palenie ognisk może się odbywać tylko
    w miejscach do tego przeznaczonych i oznaczonych.
  27. Nadleśniczy może udzielić zezwolenia grupom zorganizowanym na poruszanie się końmi wierzchowymi poza wyznaczonymi szlakami konnymi w określonym miejscu
    i czasie. W takim wypadku Nadleśnictwo  nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody powstałe podczas poruszania się przez grupę poza wyznaczonymi szlakami.
  28. Na organizowanie imprez o charakterze wyczynowym lub masowym należy uzyskać zgodę nadleśniczego Nadleśnictwa Osie. Organizator musi wówczas poinformować Nadleśnictwo o terminie i miejscu planowanych rajdów, wycieczek, imprez grupowych itp. nie później niż 14 dni przed ich planowaną organizacją. Na organizatorze spoczywa obowiązek sprzątania miejsca imprezy w jej trakcie i po jej zakończeniu.
  29. Nadleśnictwo Osie nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek szkody rzeczowe lub osobowe powstałe w trakcie korzystania ze szlaków konnych.
  30. Rozpoczęcie korzystania ze szlaku konnego uważa się za akceptację niniejszego regulaminu w całości przez użytkownika.

 

Telefony alarmowe: 

POGOTOWIE RATUNKOWE 999 lub 112

STRAŻ POŻARNA 998 lub 112

POLICJA 997 lub 112

 

Kontakt do Nadleśnictwa Osie

ul. Rynek 11, 86-150 Osie         

tel. +48 52 33 29 503

 

 


Regulamin korzystania z sali edukacyjnej na terenie Nadleśnictwa Osie

Regulamin korzystania z sali edukacyjnej na terenie Nadleśnictwa Osie

 

  1. Sala edukacyjna jest własnością Nadleśnictwa Osie.
  2. Z Sali edukacyjnej mogą korzystać osoby, które zgłoszą pracownikowi nadleśnictwa rezerwację telefoniczną, pod numer +48 52 33 26 059 ,  +48 600 453 738 lub e-mailem na adres: osie@torun.lasy.gov.pl lub osobiście w biurze nadleśnictwa.
  3. Sala edukacyjna może być użytkowana przez jednostki Lasów Państwowych oraz inne podmioty,  za zgodą Nadleśniczego pod nadzorem pracownika Nadleśnictwa Osie.
  4. Salę można użytkować w godz. 7:00 – 15:00 tylko w obecności pracownika Nadleśnictwa Osie.
  5. Na terenie obiektu obowiązuje:

    - przestrzeganie zasad BHP,

    - zachowanie czystości,

    - bezwzględne przestrzeganie obowiązujących przepisów przeciwpożarowych,

    - dbałość o wszystkie urządzenia i eksponaty;

   6.  Na terenie obiektu zabrania się:

    - korzystania z innych pomieszczeń , tj. pomieszczenie biurowe, pomieszczenie socjalne;

    - niszczenia urządzeń i eksponatów,

    - używania urządzeń niezgodnie z przeznaczeniem lub w sposób zagrażający bezpieczeństwu i zdrowiu;

   7.  Za zniszczenia powstałe podczas korzystania z sali odpowiada i ponosi odpowiedzialność (również materialną) opiekun wycieczki, rezerwujący, który jest      zobowiązany do ciągłej obecności w czasie korzystania z sali. Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie wypadki, zdarzenia i szkody                    spowodowane  nieprzestrzeganiem niniejszego regulaminu obiektu oraz ogólnych zasad BHP.

 

Telefony alarmowe:                                                          Kontakt do Nadleśnictwa Osie:

Numer alarmowy – 112                                                        ul. Rynek 11, 86-150 Osie

Pogotowie ratunkowe – 999                                                 tel. 52 33 29 503

Straż pożarna – 998                                                            e-mail: osie@torun.lasy.gov.pl

Policja- 997


Regulamin korzystania z wiaty drewnianej na terenie Nadleśnictwa Osie

Regulamin korzystania z wiaty drewnianej na terenie Nadleśnictwa Osie

  1. Właścicielem wiaty drewnianej jest Nadleśnictwo Osie.
  2. Wiata, jako miejsce edukacji przyrodniczo-leśnej oraz miejscem spotkań o charakterze wypoczynkowym służącym grupom zorganizowanym.
  3. Korzystający z pobytu pod wiatą zobowiązani są do zapoznania się z niniejszym regulaminem oraz przestrzegania jego postanowień.
  4. Odpowiedzialność za osoby niepełnoletnie spoczywa na opiekunach.
  5. Korzystający z wiaty zobowiązani są do bezwzględnego przestrzegania zasad ochrony przeciwpożarowej.
  6. Dopuszcza się rozpalenie ognia wyłącznie w miejscu wskazanym przez pracownika Nadleśnictwa.
  7. Korzystanie z ognia musi odbywać się pod nadzorem osoby pełnoletniej, przy czym:
  • Rozpalający ogień zobowiązany jest do zachowania szczególnej ostrożności przy jego rozpalaniu, utrzymywaniu i gaszeniu;
  • Po zakończeniu pobytu pod wiatą należy upewnić się o skutecznym wygaszeniu paleniska;
  • Zabrania się pozostawiania paleniska bez nadzoru;
  1. Nadleśnictwo Osie nie zaleca przebywania pod wiatą w czasie burz i silnych wiatrów i  nie bierze na siebie odpowiedzialności za ich skutki - decyzję o pozostaniu pod wiatą podczas złych warunków atmosferycznych korzystający z niej podejmują na własną odpowiedzialność.
  2. Nadleśnictwo Osie nie odpowiada za ukąszenia korzystających z wiaty przez owady i zwierzęta oraz za inne przewidziane zdarzenia wynikłe na skutek spotkania ze zwierzętami, a także za powstałe alergie, uczulenia i zatrucia grzybami lub roślinami.
  3. Zabrania się niszczenia lub używania obiektów infrastruktury i wyposażenia niezgodnie z ich przeznaczeniem.
  4. Zabrania się niszczenia drzew i krzewów oraz płoszenia, łapania i zabijania dzikich zwierząt.
  5. Przebywający pod wiatą zobowiązani są do kulturalnego zachowania, niezagrażającego bezpieczeństwu ludzi, zwierząt oraz infrastrukturze obiektu.
  6. Korzystający z wiaty zobowiązani są do utrzymania ładu i porządku w trakcie pobytu oraz do zabierania ze sobą swoich śmieci lub pozostawieniu w miejscu do tego wyznaczonym.
  7. Wszelkie nieprawidłowości mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo, dlatego wszelkie dostrzeżone uszkodzenia infrastruktury, nieporządek lub inne nieprawidłowości należy zgłaszać w biurze Nadleśnictwa Osie, ul. Rynek 11, 86-150 Osie, tel. 52 33 29 503, e-mai: osie@torun.lasy,gov.pl.
  8. Przebywający na terenie obiektu mają obowiązek stosowania się do zaleceń pracowników Nadleśnictwa Osie.
  9. Miejsce parkowania pojazdów należy uzgodnić w nadleśnictwie lub z odpowiedzialnym Leśniczym.
  10. Nadleśnictwo nie ponosi odpowiedzialności za wszelkie wypadki, zdarzenia i szkody spowodowane  nieprzestrzeganiem niniejszego regulaminu obiektu oraz ogólnych zasad BHP.

 

Telefony alarmowe:                                                            Kontakt do Nadleśnictwa Osie:

Numer alarmowy – 112                                                                ul. Rynek 11, 86-150 Osie

Pogotowie ratunkowe – 999                                                         tel. 52 33 29 503

Straż pożarna – 998                                                                    e-mail: osie@torun.lasy.gov.pl

Policja- 997

 


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Historia Nadleśnictwa Osie

Historia Nadleśnictwa Osie

Królewskie Nadleśnictwo w Osiu powstało już około roku 1800 pod nazwą Wygoda. Utworzono je jako jedno z pierwszych na Pomorzu. Zajmowało pierwotnie powierzchnię ponad 20 000 ha.

          W krajobraz Pomorza od setek lat wpisane są lasy. Stało się tak za przyczyną ostatniego zlodowacenia, które kształtując słabe gleby zdeterminowało ekstensywny sposób ich użytkowania. W wyniku naturalnej sukcesji tereny te szybko porosły najpierw brzozą i osiką a następnie sosną. Las, jako cenne i strategiczne dobro pozostawał w większości własnością państwa. Na początku jego użytkowanie ograniczało się do polowania, pozyskania miodu z barci, żywicy i płodów runa leśnego. Konieczność zapewnienia dostaw drewna oraz innych pożytków z lasu spowodowała organizację pierwszych urzędów leśnych. W okresie rozbiorowym organizowały się pierwsze jednostki gospodarcze, z których część nadal prowadzi działalność w niewiele zmienionych granicach.  

        W roku 1818 dokonano pierwszych inwentaryzacji i pomiarów zasobów leśnych tworząc pierwsze plany urządzania tych lasów. Następnie przystąpiono do podziału na rewiry. Nadleśnictwo Osie jako samodzielna jednostka administracyjna powstało w 1833r. (po zastąpieniu systemu rewirowego nowym podziałem na nadleśnictwa) z byłego Nadleśnictwa Wygoda. W archiwum nadleśnictwa znajdują się mapy potwierdzające istnienie Nadleśnictwa Osie w roku 1833. Leśnicy zarządzali wtedy blisko 14 tys. hektarów lasów. Pozostałą powierzchnię przekazano do nadlesnictw: Woziwoda i Lipowa.

          W 1852r. przeprowadzono pierwsze pomiary leśno-gospodarcze (pierwsze urządzanie lasu). W tym samym roku wybuchła gradacja strzygoni, której usuwanie trwało do 1880 roku. 

1872r. - opracowanie następnych planów gospodarczych.

1887r. - znaczną część lasów strawił pożar. 

1889r. - opracowanie następnych planów gospodarczych.

           W 1897 roku z Nadleśnictwa Osie wyodrębniono Nadleśnictwo Sarnia Góra. W wyniku tworzenia się sąsiednich nadleśnictw obszar zmniejszył się do 5644 ha w roku 1897 (taki stan powierzchniowy utrzymał się do 1939r.). 

W 1868 roku utworzono, wyodrębnione z lasów Nadleśnictwa Woziwoda, Nadleśnictwo Trzebciny, Nadleśnictwo Szarłata oraz Nadleśnictwo Błędno (tereny byłego N-ctwa Osie, o powierzchni łącznej ok. 7800 ha).

W 1899 roku z części Nadleśnictwa Woziwoda i Nadleśnictwa Trzebciny powstało  Nadleśnictwo Gołąbek, nazywane okresowo również Zalesie.  

          Odzyskanie przez Polskę niepodległości sprawiło, że w 1920 roku tutejszymi lasami zaczeli zarządzać pierwsi polscy leśnicy. Intensywne ich użytkowanie wymusiło utworzenie mniejszych jednostek organizacyjnych. Na terenie obecnego Nadleśnictwa Osie istniały wówczas trzy mniejsze: Osie, Przewodnik i Warlubie. Taki podział utrzymywał się do wybuchu drugiej wojny światowej.

 

         Rozporządzenie Rady Ministrów z 16 stycznia 1925 roku o "utworzeniu dyrekcji lasów państwowych" (Dz. U. RP nr 9 poz. 62) scaliło lasy pomorskie z organizmem II Rzeczpospolitej. Utworzono wówczas 10 dyrekcji lasów państwowych w tym w Bydgoszczy i Toruniu. Powiat świecki i tucholski wchodził w skład Bydgoskiej DLP. 

 

 

Rok 1928 - załoga Nadleśnictwa Osie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rok ok. 1930 - załoga Nadleśnictwa Osie. Siedzi (w ubraniu cywilnym) nadleśniczy Bronisław Sierosławski

 

 

         

W wyniku rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej z 3 grudnia 1930 roku  (Dz. U. RP nr 86, poz. 661) utworzono Naczelną Dyrekcję Lasów Państwowych, a w jej ramach utrzymano m. in. dyrekcję bydgoską i toruńską.

1930r. - opracowanie rewizji głównej planu urządzania lasu dla Nadleśnictwa Osie.

          Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 8 lipca 1932 roku zniesiono Dyrekcję Lasów Państwowych w Bydgoszczy (Dz. U. RP nr 64, poz. 600), w wyniku czego włączono do DLP w Toruniu m.in. nadleśnictwa: Osie, Trzebciny, Sarnią Górę, Szarłatę, Woziwodę oraz Gołąbek. Przeciętna wielkość nadleśnictwa wahała się w granicach 5700 ha, z przeciętną wielkością leśnictw 950 ha.

          Najważniejszym aktem prawnym stał się Dekret Prezydenta Rzeczpospolitej z 30 września 1936r. o państwowym gospodarstwie leśnym (Dz. U. RP nr 75, poz. 533) pod nazwą "Lasy Państwowe". Był aktem prawnym obejmującym sprawy organizacyjne, model gospodarowania w lasach, gospodarkę ziemią oraz utworzenie lasów ochronnych.

          Od połowy września 1939r. obszary DLP w Toruniu znalazły się pod okupacją hitlerowską. Bory Tucholskie były miejscem masowych rozstzeliwań i haniebnych mordów leśników i robotników leśnych. Leśnicy, będąc elitą intelektualną tamtych czasów, stali się pierwszym - obok duchowieństwa i nauczycieli - celem eksterminacji okupanta. Większość nadleśniczych, w tym nadleśniczowie Bronisław Sierosławski z Osia, Witold Bielowski z Przewodnika oraz Marian Wielgocki - z Sarniej Góry, nie przeżyła pierwszego roku wojny, a leśniczowie i pracownicy biur zostali albo zwolnieni albo zdegradowani. Ofiarą faszyzmu stał się m.in. Franciszek Breyer, Józef Grzonkiewicz - leśniczowie z Sarniej Góry, Leonard Szwaracki - sekretarz z Trzebcin.

 

 Rok 1939 - w tle sidziba biura Nadleśnictwa Osie

       

         W tym miejscu wypada nawiązać do postaci nadleśniczego Nadleśnictwa Przewodnik - inż. Witolda Bielowskiego. Ten wykształcony patriota organizował na tym terenie jednostkę Przysposobienia Wojskowego Leśników. Owa patriotyczna organizacja, złożona z leśników okolicznych nadleśnictw, tworzyć miała zalążki armii partyzanckiej na wypadek spodziewanej napaści hitlerowców. Bielowski miał objąć komendanturę ważnego strategicznie oddziału "Przewodnik". Jednak już we wrześniu 1939 roku został aresztowany w biurze nadleśnictwa, gdzie znaleziono broń i aparat radiowy. Podczas przesłuchań nie wydał żadnego z członków organizacji i wyrokiem Sądu Wojskowego w Tczewie został skazany na śmierć. Wyrok wykonano 28 października 1939r. na terenie leśnictwa Płochocin. Dowodem niezwykłego patriotyzmu nadleśniczego są listy pożegnalne do żony i synów, a uznaniem jego zasług jest usytuowanie miejsca pamięci w miejscu wykonania wyroku oraz tablica pamiątkowa w Gimnazjum Publicznym w Warlubiu, noszącym też imię bohaterskiego nadleśniczego.

 

   

 

          Po wojnie kształt nadleśnictw nie uległ zmianie, jednak odradzające się leśnictwo musiało borykać się z problemem dostarczania ogromnych ilości drewna do odbudowy kraju oraz z brakami kadrowymi spowodowanymi wojną.

 

         W celu dostosowania granic Rejonu Lasów Państwowych w Toruniu do granic województwa bydgoskiego, minister leśnictwa wydał zarządzenie na mocy którego z dniem 1 stycznia 1951r. Rejon Lasów Państwowych w Toruniu przejął z Rejonu Lasów Państwowych w Gdańsku 20 nadleśnictw m.in. Osie, Sarnią Górę, Szarłatę oraz Trzebciny. Jednocześnie Zarządzeniem Ministra Leśnictwa z dnia 1.01.1951r. przemianowano Rejon Lasów Państwowych w Toruniu tzw. Wielki na Bydgoski Okręg Lasów Państwowych w Toruniu. Na dzień 31.12.1953r. obejmował on 8 rejonów. Nadleśnictwo Osie i Szarłata znalazły się w RLP Świecie a Sarnia Góra i Trzebciny w RLP Tuchola. 1.10.1956r. powołano dziewiąty RLP w Czersku do którego włączono Nadleśnictwo Sarnią Górę oraz Szarłatę. W miejsce Bydgoskiego Okręgu Lasów Państwowych w Toruniu utworzono Zarząd Lasów Państwowych w Toruniu.

 

           30 września 1961r. zlikwidowano Nadleśnictwo Trzebciny.

          W 1973 roku nastąpiła duża reorganizacja łącząca dotychczasowe małe nadleśnictwa w konglomeraty o powierzchni powyżej 20 tys. ha. 1 stycznia 1973r. Nadleśnictwa: Sarnia  Góra i Szarłata włączono do Nadleśnictwa Osie.

 

          Roczny etat użytkowania głównego w Nadleśnictwie Osie wg stanu na 1.01.1985r. wynosił 46 900m3, obecnie wynosi ok. 73 500m3.

 

 Rok 1987 - siedziba Nadleśnictwa Osie

 

           W 1995 roku utworzono pierwsze Leśne Kompleksy Promocyjne. W skład LKP Bory Tucholskie, obok nadleśnictw Woziwoda, Tuchola, Trzebciny i Dąbrowa, weszło również z dniem 1 stycznia1995 roku Nadleśnictwo Osie. Celem utworzenia kompleksów promocyjnych jest propagowanie idei zrównoważonego rozwoju, który w gospodarce leśnej polega na kompromisie pomiędzy pozyskaniem drewna, a aktywną ochroną przyrody, badaniami naukowymi i szeroko rozumianą edukacją.

         

          Od 1 stycznia 2007r. Nadleśnictwo Osie funkcjonuje w obecnym kształcie, zarządzając lasami położonymi na północy powiatu świeckiego w gminach: Osie, Warlubie, Nowe i Jeżewo. Utworzono je na podstawie Zarządzenia nr 20 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30 maja 2006r. w sprawie wprowadzenia zmian w powierzchni nadleśnictw: Dąbrowa i Osie, utworzenia nowego Nadleśnictwa Osie oraz określenia zasięgu terytorialnego nadleśnictw w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Toruniu.

Ponadto Zarządzeniem nr 25 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 12 czerwca 2006r. (Zn. spr.: OR-0150-3/2006) zmieniono podstawę prawną Zarządzenia nr 20 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 30maja2006r. (Zn. spr.: OR-0150-1/2006). Na mocy w/w zarządzeń z z Nadleśnictwa Osie wyodrębniono 2 obręby leśne: Sarnia Góra i Szarłata, które weszły w skład nowo utworzonego z dniem 1 stycznia 2007r. Nadleśnictwa Trzebciny. Do Nadleśnictwa Osie przyłączono obręb Warlubie wyodrębniony z dniem 1 stycznia 2007r. z Nadleśnictwa Dąbrowa. W zarządzie Nadleśnictwa Osia znajdowało się przed reorganizacją terytorialną w 2007r.  25 215 ha powierzchni. Administracyjnie Nadleśnictwo Osie podzielone było na trzy obręby leśne: Osie, Sarnia Góra i Szarłata.

 

Pracownicy Nadleśnictwa Osie:

 

   

         25 maj 2006r.                             6 wrzesień 2006r.                     24 kwiecień 2007r.                   30 kwiecień 2008r.

 

 Rok 2006 - kadra terenowa obrębu Osie

 

 Rok 2006 - kadra terenowa obrębu Sarnia Góra

 

 Rok 2006 - kadra terenowa obrębu Szarłata

 

   

Nadleśnictwo Warlubie jako samodzielna jedostka administracyjna powstało w 1898r. z części nadleśnictw: Przewodnik i Dąbrowa.

1898 - powierzchnia nadleśnictwa w chwili utworzenia - 4122,86 ha; włączenie leśnictw Borowy Młyn i Bąkowo z ówczesnego Nadleśnictwa Dąbrowa oraz leśnictw Średnik i Dobre z Nadleśnictwa Przewodnik (nazwa nadleśnictwa Neuburg - od miasta Nowe).

1901r. - wykonanie definitywnego planu urządzania lasu; ustalono 120-letnią kolej rębu i jedno gospodarstwo sosnowe.

1930 - wykonanie tzw. rewizji głównej (planu urządzania lasu) na 10 lat, przxyjmując kolej rębu 100 lat i gospodarstwo sosnowe ze zrębami zupełnymi o szerokości 80-100 m z nawrotem cięć 3-4 lata; powierzchnia nadleśnictwa wynosiła 6 394,94 ha.

1945 - 31.12.1950 - w OZLP Gdańsk.

31.12.1972 - likwidacja nadleśnictwa.

 

 Nadleśnictwo Przewodnik

          Było to jedno z najstarszych nadleśnictw utworzonych na obszarze Borów Tucholskich.

1797 - 1802 - pierwsze pomiary leśno-gospodarcze (następne pomiary wykonano w latach 1840, 1843, 1851, 1861, 1868, 1875, 1890, 1901).

1834 - pierwszy operat urządzania lasu (od tego momentu prowadzono gospodarkę planową) - następne rewizje w latach 1863, 1875, 1890, 1901.

1868 - odłączenie od nowoutworzonego Nadleśnictwa Dąbrowa południowo-wschodniej części (przed 1868r. w jego skład wchodziła wiekszość przedwojennych nadlesnictw Dąbrowa i Warlubie, a powierzchnia wynosiła 40 000 morgów brandenburskich (ok. 10 000 ha).

1898 - wyłączenie leśnictw Średnik i Dobre do nowoutworzonego Nadleśnictwa Warlubie.

1901 - tzw. rewizja główna (powierzchnię nadleśnictwa określono na 4 334,75 ha).

1930 / 1931 - 1939 / 1940 - wykonanie tzw. rewizji głównej planu urządznia lasu - ustalono powierzchnię na 4 933,45 ha z leśnictwami: Dębowe, Stara Huta, Nowa Huta, Jeżewnica, Rynków, tworząc jedno gospodarstwo sosnowe ze 100 - letnią koleją rębu z masą do pozyskania rocznie - 3 480 m3 (w tym rębne - 2940 i przedrębne - 540 m3).

Pozostałe leśnictwa: leśnictwo Komorza, leśnictwo Leśna Jania, leśnictwo Stara Jania.

1945 - 31.12.1951 - w OZLP Gdańsk.

30.09.1963 - likwidacja nadleśnictwa.

Obecnie, w miejscu gdzie na dzień dzisiejszy znajduje się siedziba leśnictwa Jeżewnica w miejscowości Przewodnik znajdowała się "Sekretarzówka" Nadleśnictwa Przewodnik.

Warty zwrócenia uwagi jest fakt, że w tak małej miejscowości jak Przewodnik, mozna by powiedzieć że w osadzie, mieściła się szkoła podstawowa, kościół, nadleśnictwo, poczta, dom kultury, sekretarzówka. Dlaczego i kto lub za kogo inicjatywą to wszystko powstało pozostaje na dzień dzisiejszy zagadką.

 

Nadleśnictwo Szarłata  1931 - 1973r.. Na zdjęciu (powyżej), od lewej od góry: Chylewski Leon - skarbnik nadleśnictwa, leśniczy Łangowski - leśniczy leśnictwa Smolarnia, Fogt Oskar - leśniczy leśnictwa Wydry, leśniczy Źurawko - leśniczy leśnictwa Ryszka, leśniczy Lubik - leśniczy leśnictwa Wygoda, II rząd od lewej siedzą: leśniczy Warczak - leśniczy leśnictwa Zacisze, leśniczy Buszek - leśniczy leśnictwa Czarna Woda, Osiński Bolesław - nadleśniczy, Madaler Jan - sekretarz nadleśnictwa, Czajkowski Oktawiusz - zastępca nadleśniczego.

 

 grono leśników Nadleśnictwa Szarłata z 1931 roku

 

 leśniczówka Wydry z 1931 roku

 

 leśniczówka Wydry z 1936 roku

 

 

Nadleśnictwo Trzebciny 1958 - 1961

 

 

Rok 1958. Na zdjęciu: od lewej Mateusz Milczewski - sekretarz nadleśnictwa, Kazimierz Trzos - rachmistrz, na terenie posesji biurowca Nadleśnictwa Trzebciny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 Budynek Nadleśnictwa Trzebciny z 1961r.      

 

31.12.2010r. likwidacja Leśnictwa Płochocin.

Z dniem 1.01.2011 roku ulegają zmianie zasięgi terytorialne leśnictw: Bakowo, Borowy Młyn, Dobre, Osiny, Średnik.

 

 

Tekst: Robert Wojnerowicz

Foto: Archiwum Nadleśnictwa Osie