Asset Publisher
Leśny Kompleks Promocyjny Bory Tucholskie
Leśne Kompleksy promocyjne są to funkcjonalne obszary leśne o znaczeniu ekologicznym, edukacyjnym i społecznym. Obejmują jedno lub kilka nadleśnictw Lasów Państwowych, chociaż na wniosek właścicieli w skład LKP mogą być zaliczane również lasy własności prywatnej.
LKP powołuje Dyrektor Generalny Lasów Państwowych w drodze zarządzenia. Od 1994 roku powstało na terenie Polski 19 takich Kompleksów. Zajmują one łącznie blisko 990 469 ha to jest 13% powierzchni ogólnej lasów państwowych. Kompleksy promocyjne obejmują zarówno obszary o wysokich walorach przyrodniczych, będące pozostałością puszcz np. LKP Lasy Puszczy Białowieskiej, LKP Lasy Puszczy Bukowej i Goleniowskiej, LKP Lasy Oliwsko-Darżlubskie, LKP Lasy Puszczy Kozienickiej, jak i tereny leśne zmienione przez działalność gospodarczą człowieka, do których można zaliczyć m.in. LKP Bory Lubuskie, LKP Bory Tucholskie, LKP Lasy Gostynińsko-Włocławskie, LKP Lasy Beskidu Śląskiego, LKP Lasy Rychtalskie, LKP Lasy Janowskie.
Kompleksy promocyjne odgrywają wiodącą rolę m.in. w zakresie:
- wdrażania i promocji proekologicznej gospodarki leśnej;
- prowadzenia badań naukowych i doświadczalnictwa na potrzeby gospodarki leśnej;
- integrowania gospodarki leśnej i aktywnej ochrony przyrody;
- edukacji przyrodniczo-leśnej społeczeństwa;
- konsultacji społecznych w procesie zarządzania lasami;
- wypracowania modelu uczestnictwa przedstawicieli społeczeństwa w zarządzaniu lasami państwowymi.
Kompleksy promocyjne pełnią zatem rolę obiektów pilotażowych przy wprowadzaniu udoskonalonych zasad oraz metod działań gospodarczych i ochronnych, zanim wprowadzi się je na cały teren zarządzany przez Lasy Państwowe. LKP mają dostarczać informacji, jaki jest koszt podejmowanych przedsięwzięć oraz w jaki sposób gospodarze lasów - leśnicy powinni współpracować z lokalnymi samorządami, środowiskami naukowymi, organizacjami i ruchami ekologicznymi, aby las spełniał wszystkie oczekiwane społeczne funkcje. Wynika to z faktu, że leśnicy zarządzają dobrem ogólnonarodowym. Poza tym LKP prowadzą działalność edukacyjną ukierunkowaną zarówno na doskonalenie kwalifikacji zawodowych leśników, jak też kształtowanie świadomości społecznej m.in. przez przybliżanie społeczeństwu wiedzy o aktualnych zagrożeniach i problemach polskiego leśnictwa oraz stwarzanie możliwości uczestnictwa w opiniowaniu i ocenie prowadzonej gospodarki leśnej
Leśne Kompleksy Promocyjne godzą cele gospodarcze z celami aktywnej ochrony ekosystemów, propagują przyjazne środowisku technologie oraz promują badania naukowe. Mamy ich w PGL Lasy Państwowe już 19. Pierwsze 7 z nich powstało szesnaście lat temu, w grudniu 1994 roku. W każdym LKP stworzono kilka ścieżek edukacyjnych, działają ośrodki edukacji ekologicznej i izby muzealne. Edukacja, choć niezmiernie ważna, jest tylko jednym z elementów działania LKP. Mają one przede wszystkim być, miejscem promocji wielofunkcyjnej gospodarki leśnej, jako elementu zrównoważonego rozwoju. Dla każdego Leśnego Kompleksu Promocyjnego opracowano specjalne zasady hodowlane i ochronne oraz powołano radę społeczno-naukową, która jest organem doradczym i opiniotwórczym dla gospodarujących tam leśników
To nowatorskie rozwiązanie spotkało się z uznaniem leśników i badaczy w całej Europie.
Tekst: Robert Wojnerowicz
Asset Publisher
Stop nieetycznym zbieraczom poroża
Stop nieetycznym zbieraczom poroża
Poszukiwanie zrzutów staje się coraz bardziej popularne. Nie ma w tym nic nagannego, o ile zbieracze nie naruszają obowiązujących w lasach zasad, a przede wszystkim nie płoszą zwierząt. Od 23 lutego, Lasy Państwowe przeprowadzą akcję kontrolno-prewencyjną, która ma zapobiegać takim nieetycznym przypadkom.
Poroże to twardy, kostny twór, który noszą samce krajowych jeleniowatych. Ma rolę reprezentacyjną - pozwala demonstrować siłę i możliwości reprodukcyjne. Bywa orężem do walki z rywalami. Po okresie godów w zasadzie przestaje być potrzebne i jest zrzucane. Pozbywanie się poroża i jego odrastanie to coroczny proces. Zbiór zrzutów jest legalny, o ile znaleziono je na terenie lasu gospodarczego, a nie w parku narodowym czy rezerwacie przyrody. Poszukiwacze nie powinni także naruszać zakazów wstępu obowiązujących w lasach. M.in. nie powinni za[puszczać się w młodniki do 4 m wysokości.
Zrzutami nazywamy poroże zrzucane co roku przez zwierzęta jeleniowate – sarny, łosie i jelenie. Te ostatnie pozbywają się poroża właśnie na przełomie lutego i marca. To gratka dla poszukiwaczy. Wielu zbiera je do własnych kolekcji, niektórzy na sprzedaż. Cena zaczyna się od kilkudziesięciu złotych za kilogram, a za największe okazy płaci się dwu-, trzykrotnie więcej. Z poroży wytwarza się oryginalne przedmioty użytkowe i galanterię.
Niestety cześć osób w pogoni za znaleziskami zachowuje się nieodpowiedzialnie. Celowo tropiąc chmary jeleni, zmusza je do ciągłego przemieszczania się. Gruba pokrywa śnieżna, mróz i bardzo ograniczony dostęp do pożywienia to wystarczająco duże trudności dla zwierząt. Zmuszanie ich do ucieczki w takich warunkach, przepędzanie z bezpiecznych i zasobnych w karmę ostoi zakrawa na okrucieństwo.
Zdarzają się przypadki, gdy jelenie wypłaszane są petardami, a chciwy zbieracz „tropi” je quadem. Najprawdopodobniej taka właśnie była przyczyna tragedii w okolicach Ińska w zachodniopomorskim. Wypłoszona chmara przeszło 30 jeleni weszła na zamarznięte jezioro. Lód nie wytrzymał i mimo ofiarnej akcji strażaków 18 zwierząt utonęło.
- To niedopuszczalne, by zwierzęta padały ofiarą zachłanności – mówi Andrzej Konieczny, dyrektor generalny Lasów Państwowych. – Ten przypadek skłonił nas do przyjrzenia się problemowi. W najbliższym czasie Straż Leśna przeprowadzi akcję, którą ma na celu przeciwdziałanie nieetycznym występkom.
Akcja o kryptonimie „Wieniec” (tak określa się poroże jelenia) będzie miała charakter ogólnopolski. Weźmie w niej udział ok. tysiąc strażników leśnych. Będą patrolować szczególnie te okolice, skąd pochodzą doniesienia o nieprawidłowym zachowaniu zbieraczy poroży. Chodzi o egzekwowanie zachowań zgodnych z przepisami. O wsparcie będzie proszona Państwowa Straż Łowiecka i Policja.
Celem nieetycznych zbieraczy są przede wszystkim jelenie. Ich krajowa populacja od kilku lat przekracza 200 tys. osobników i jest być może najliczniejsza w historii. Samce posiadają okazałe poroże – jedna tyka może ważyć nawet 5 kg. W trudnych, zimowych warunkach, zwierzęta gromadzą się w duże stada. Tropienie takich chmar na śniegu zwiększa szanse znalezienia zrzutów.
Jednak ciągłe nękanie takich stad nie tylko osłabia i stwarza zagrożenie dla zwierząt. To również potencjalne zagrożenie dla kierowców. Nietrudno o wypadek, gdy na śliską drogę wypadają zwierzęta, spłoszone przez zbieraczy poroży.
