Asset Publisher
OBIEKTY EDUKACYJNE
Edukacja leśna społeczeństwa jest jednym z zadań wykonywanych przez leśników Nadleśnictwa Osie
Dbałość o stan naszych lasów wymaga też kształtowania nowych pokoleń Polaków. Leśnicy przyjeli na siebie część tej odpowiedzialności i od wielu lat z powodzeniem realizują edukację leśną w najlepszym do tego celu miejscu – w lesie. W tym celu leśnicy regularnie odwiedzają miejscowe szkoły. Podczas pogadanek z uczniami przybliżają specyfikę gospodarki leśnej, poruszają zagadnienia związane z ochroną przyrody oraz uczą zasad zachowania się w lesie. Dodatkowo, współpraca ze szkołami polega również na współorganizowaniu cyklicznych konkursów o tematyce leśnej, przyrodniczej i pożarowej.
Obiekty edukacyjne znajdujące się na terenie Nadleśnictwa Osie:
IZBA EDUKACYJNA NA SZKÓŁCE LEŚNEJ OSINY
Sala edukacyjna na szkółce Osiny – „Leśna klasa" o pojemności 30 osób, w pełni wyposażona multimedialnie, dostępna dla grup zorganizowanych przez cały rok. Po uprzednim zgłoszeniu istnieje możliwość przeprowadzenia lekcji przyrody połączonej ze zwiedzaniem szkółki leśnej. Sala jest wyposażona w instalację wystawienniczą dzięki której możliwe jest prezentowanie prac plastycznych czy fotografii.
OGRÓD EDUKACJI EKOLOGICZNEJ PRZY NADLEŚNICTWIE OSIE
Ogród Edukacji Ekologicznej przy siedzibie nadleśnictwa w Osiu. Pozwala przeprowadzić w terenie lekcje dendrologii lub przyrody dla młodszych klas i przedszkolaków. Zainstalowane w nim obiekty edukacyjne pozwalają korzystać z ogrodu samodzielnie po godzinach pracy nadleśnictwa lub w weekendy i święta. Po ogrodzie oprowadzają także leśnicy z Nadleśnictwa Osie. Istnieje także możliwość zorganiozwania spotkania edukacyjnego z grami i zabawami terenowymi. Na miejscu znajduje się także grill ogrodowy, gdzie można rozpalić ognisko oraz wiata z ławami i stołami.
LEŚNA ŚCIEŻKA EDUKACYJNA "ZATOKI"
Leśna Ścieżka Dydaktyczna „Zatoki" – to jedna z pierwszych takich ścieżek w polskich lasach. Istnieje nieprzerwanie od 1997 roku. Przebudowana w roku 2007 pozwala na przeprowadzenie poglądowej lekcji w lesie. Podczas spaceru ścieżką, w towarzystwie leśnika lub samemu, korzystając z tablic pomocniczych ustawionych na trasie ścieżki dowiemy się wiele o pracy w lesie, o charakterystyce przyrodniczej naszych okolic oraz o ochronie przeciwpożarowej i udostępnieniu turystycznym lasów. Na początku ścieżki znajduje się miesce odpoczynku z wiatą oraz miejscem rozpalenia ogniska.
Zapraszamy na zajęcia edukacyjne do Nadleśnictwa Osie
Asset Publisher
Stop nieetycznym zbieraczom poroża
Stop nieetycznym zbieraczom poroża
Poszukiwanie zrzutów staje się coraz bardziej popularne. Nie ma w tym nic nagannego, o ile zbieracze nie naruszają obowiązujących w lasach zasad, a przede wszystkim nie płoszą zwierząt. Od 23 lutego, Lasy Państwowe przeprowadzą akcję kontrolno-prewencyjną, która ma zapobiegać takim nieetycznym przypadkom.
Poroże to twardy, kostny twór, który noszą samce krajowych jeleniowatych. Ma rolę reprezentacyjną - pozwala demonstrować siłę i możliwości reprodukcyjne. Bywa orężem do walki z rywalami. Po okresie godów w zasadzie przestaje być potrzebne i jest zrzucane. Pozbywanie się poroża i jego odrastanie to coroczny proces. Zbiór zrzutów jest legalny, o ile znaleziono je na terenie lasu gospodarczego, a nie w parku narodowym czy rezerwacie przyrody. Poszukiwacze nie powinni także naruszać zakazów wstępu obowiązujących w lasach. M.in. nie powinni za[puszczać się w młodniki do 4 m wysokości.
Zrzutami nazywamy poroże zrzucane co roku przez zwierzęta jeleniowate – sarny, łosie i jelenie. Te ostatnie pozbywają się poroża właśnie na przełomie lutego i marca. To gratka dla poszukiwaczy. Wielu zbiera je do własnych kolekcji, niektórzy na sprzedaż. Cena zaczyna się od kilkudziesięciu złotych za kilogram, a za największe okazy płaci się dwu-, trzykrotnie więcej. Z poroży wytwarza się oryginalne przedmioty użytkowe i galanterię.
Niestety cześć osób w pogoni za znaleziskami zachowuje się nieodpowiedzialnie. Celowo tropiąc chmary jeleni, zmusza je do ciągłego przemieszczania się. Gruba pokrywa śnieżna, mróz i bardzo ograniczony dostęp do pożywienia to wystarczająco duże trudności dla zwierząt. Zmuszanie ich do ucieczki w takich warunkach, przepędzanie z bezpiecznych i zasobnych w karmę ostoi zakrawa na okrucieństwo.
Zdarzają się przypadki, gdy jelenie wypłaszane są petardami, a chciwy zbieracz „tropi” je quadem. Najprawdopodobniej taka właśnie była przyczyna tragedii w okolicach Ińska w zachodniopomorskim. Wypłoszona chmara przeszło 30 jeleni weszła na zamarznięte jezioro. Lód nie wytrzymał i mimo ofiarnej akcji strażaków 18 zwierząt utonęło.
- To niedopuszczalne, by zwierzęta padały ofiarą zachłanności – mówi Andrzej Konieczny, dyrektor generalny Lasów Państwowych. – Ten przypadek skłonił nas do przyjrzenia się problemowi. W najbliższym czasie Straż Leśna przeprowadzi akcję, którą ma na celu przeciwdziałanie nieetycznym występkom.
Akcja o kryptonimie „Wieniec” (tak określa się poroże jelenia) będzie miała charakter ogólnopolski. Weźmie w niej udział ok. tysiąc strażników leśnych. Będą patrolować szczególnie te okolice, skąd pochodzą doniesienia o nieprawidłowym zachowaniu zbieraczy poroży. Chodzi o egzekwowanie zachowań zgodnych z przepisami. O wsparcie będzie proszona Państwowa Straż Łowiecka i Policja.
Celem nieetycznych zbieraczy są przede wszystkim jelenie. Ich krajowa populacja od kilku lat przekracza 200 tys. osobników i jest być może najliczniejsza w historii. Samce posiadają okazałe poroże – jedna tyka może ważyć nawet 5 kg. W trudnych, zimowych warunkach, zwierzęta gromadzą się w duże stada. Tropienie takich chmar na śniegu zwiększa szanse znalezienia zrzutów.
Jednak ciągłe nękanie takich stad nie tylko osłabia i stwarza zagrożenie dla zwierząt. To również potencjalne zagrożenie dla kierowców. Nietrudno o wypadek, gdy na śliską drogę wypadają zwierzęta, spłoszone przez zbieraczy poroży.
